"ਜੰਗ ਅਤੇ ਠੁਕਾਈ" ਦੇ "ਉਪਾਸ਼ਕਾਂ" ਦਾ ਮੂੰਹਤੋੜ ਜਵਾਬ ਬਣਿਆ "ਪਲਸ ਮੰਚ"

31 ਜੁਲਾਈ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਏਗਾ ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਹੋਕਾ 

ਲੁਧਿਆਣਾ: 16 ਜੁਲਾਈ 2016: (ਪੰਜਾਬ ਸਕਰੀਨ ਬਿਊਰੋ):

ਵੱਟਸਐਪ 'ਤੇ ਚੱਲ ਰਹੀਂ ਇੱਕ ਪੋਸਟ 

31 ਜੁਲਾਈ ਦੇ ਮੁੱਖ ਵਕਤਾ 

ਪਿਛਲੇ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਜੰਗ ਦਾ ਜਨੂੰਨ ਫਿਰ ਭੜਕਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਕਸ਼ਮੀਰ ਵਿੱਚ "ਠੁਕਾਈ" ਜਾਰੀ ਰੱਖਣ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਆਏ ਦਿਨ ਬੋਲੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ।  ਸਕਿਓਰਿਟੀ ਦੇ "ਬੰਨੇ ਹੋਏ ਹੱਥਾਂ" ਨੂੰ ਖੋਹਲਣ ਦੀਆਂ ਵੰਗਾਰਾਂ ਜਾਰੀ ਹੋ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਇਹਨਾਂ ਦਾ ਟਾਕਰਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਇਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਖੋਹਲਣ ਲਈ "ਪਲਸ ਮੰਚ" ਅਤੇ ਹੋਰ ਖੱਬੇਪੱਖੀ ਸੰਗਠਨ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫੇਰ ਖੁੱਲ ਕੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਨਿੱਤਰੇ ਹਨ ਬਿਲਕੁਲ ਓਸੇ ਤਰਾਂ ਜਿਵੈਂ ਉਹ ਅੱਸੀਵਿਆਂ ਦੌਰਾਨ ਸਾਹਮਣੇ ਆਏ ਸਨ ਜਦੋਂ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਨਿੱਤ ਸਕੋਰ ਗਿਣੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਹੁਣ ਕਸ਼ਮੀਰ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਸਕੋਰ ਗਿਣੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਫਿਰਕੂ ਜਨੂੰਨ ਨੂੰ ਲਾਂਬੂ ਲਾਏ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ। 

ਅੱਜਕਲ੍ਹ ਕਸ਼ਮੀਰ ਦਾ ਮਸਲਾ ਫਿਰ ਭਖਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਸੈਂਸਰਸ਼ਿਪ ਲੱਗੀ ਹੋਈ ਹੈ।  ਇੰਟਰਨੈੱਟ ਬੰਦ ਹੈ।  ਮੋਬਾਈਲ ਫੋਨ ਵੀ ਬੰਦ ਹਨ। ਇਸਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਕਿਸੇ ਨ ਕਿਸੇ ਤਰਾਂ ਲੋਕ ਲਗਾਤਾਰ ਕੁਝ ਨ ਕੁਝ ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡੀਆ ਤੇ ਪੋਸਟ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਕੁਝ ਪੋਸਟਾਂ ਫੌਜ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਹਨ ਅਤੇ ਕੁਝ ਫੌਜ ਦੇ ਖਿਲਾਫ। ਇਹਨਾਂ ਪੋਸਟਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੰਦੇਸ਼ ਬੜਾ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਪ੍ਰਚਾਰਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ---ਚਿੰਤਾ ਨਾ ਕਰੋ ਦਾਲ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਚਾਰ ਸੋ  ਰੁਪਏ ਕਿੱਲੋ  ਲੈ ਕੇ ਵੀ ਖਾ ਲਵਾਂਗੇ ਪਰ ਕਸ਼ਮੀਰ ਵਿੱਚ ਚੱਲ ਰਾਹੀਂ ਠੁਕਾਈ  ਬੰਦ ਨਹੀਂ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ। ਹੁਣ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਪੁਛੇ ਕਿ ਕੀ ਇਸ ਸੰਦੇਸ਼ ਦਾ ਮਤਲਬ ਵੀ ਸਮਝਦੇ ਹਨ ਲੋਕ? ਸਾਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਚੰਗੀਤਰਾਂ ਹੀ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਬਹੁਤ ਹੀ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਸਮਝਦੇ ਹਾਂ ਪਰ ਮਚਲੇ ਬਣੇ ਹੋਏ ਹਨ। ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਤਾਂ ਮਸਾਂ ਮਸਾਂ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ ਹੈ ਮਹਿੰਗਾਈ ਦੇ ਬੁਰੇ  ਦਿਨਾਂ ਨੂੰ ਭੁਲਾਉਣ ਅਤੇ ਅੱਛੇ ਦਿਨਾਂ ਵਾਲੇ ਊਂਠ ਦੇ ਬੁਲ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫੇਰ ਆਪਣਾ ਚੋਣ ਮੁੱਦਾ ਬਣਾਉਣ ਦਾ। 

ਕਿਸੇ ਵੇਲੇ ਜਨਾਬ ਸਾਹਿਰ ਲੁਧਿਆਣਵੀ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਇੱਕ ਲੰਮੀ ਰਚਨਾ ਲਿਖੀ ਸੀ-ਪਰਛਾਈਆਂ- ਜੋ ਬਹੁਤ ਹਰਮਨ ਪਿਆਰੀ ਹੋਈ। ਕੋਈ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਵਿਅਕਤੀ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ ਜਿਹੜਾ ਉਸਨੂੰ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਹਲੂਣਿਆ ਨਾ ਜਾਵੇ। ਹਾਂ ਆਪਣਾ ਮੁਨਾਫ਼ਾ ਦੇਖਣ ਵਾਲੇ ਜੰਗ ਦੇ ਤਾਜਰਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਵੱਖਰੀ ਹੈ। ਉਹ ਤਾਂ ਚਾਰ ਸੋ ਰੁਪਏ ਕਿੱਲੋ ਦਾਲ ਲੈਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹਨ। ਜੰਗ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕਰਦਿਆਂ ਸਾਹਿਰ ਸਾਹਿਬ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ- 

ਧੂਲ ਉੜਨੇ ਲਗੀ ਬਾਜ਼ਾਰੋਂ ਮੈਂ, ਭੂਖ ਉਗਨੇ ਲਗੀ ਖਲਿਯਾਨੋ ਮੈਂ 

ਹਰ ਚੀਜ਼ ਦੁਕਾਨੋਂ ਸੇ ਉੱਠ ਕਰ ਰੂਪੋਸ਼ ਹੁਈ ਤਹਿਖਾਨੋਂ ਮੈਂ। 

ਬਦਹਾਲ ਘਰੋਂ ਕੀ ਬਦਹਾਲੀ, ਬੜ੍ਹਤੇ ਬੜ੍ਹਤੇ ਜੰਜਾਲ ਬਣੀ,

ਮਹਿੰਗਾਈ ਬੜ੍ਹ ਕਰ ਕਾਲ ਬਣੀ, ਸਾਰੀ ਬਸਤੀ ਕੰਗਾਲ ਬਣੀ।   

ਚਰਵਾਹੀਆਂ ਰਸਤਾ ਭੂਲ ਗਈਂ, ਪਨਿਹਾਰੀਆਂ ਪਨਘਟ ਛੋੜ ਗਈਂ ,

 ਕਿਤਨੀ ਹੀ ਕੰਵਾਰੀ ਅਬਲਾਏਂ ਮਾਂ-ਬਾਪ ਕੀ ਚੌਖਟ ਛੋੜ ਗਈਂ।  

ਇਫਲਾਸ ਜ਼ਦਾ ਦਹਿਕਾਨੋਂ ਕੇ ਹਲ ਬੈਲ ਬਿਕੇ, ਖਲਿਆਨ ਬਿਕੇ,

ਜੀਨੇ ਕਿ ਤਮੰਨਾ ਕੇ ਹਾਥੋਂ, ਜੀਨੇ ਕੇ ਹੀ ਸਬ ਸਮਾਨ ਬਿਕੇ। 

 ਕੁਛ ਭੀ ਨ ਰਹਾ ਜਬ ਬਿਕਨੇ ਕੋ, ਜਿਸਮੋਂ ਕੀ ਤਿਜਾਰਤ ਹੋਨੇ ਲਗੀ,

ਖ਼ਲਵਤ ਮੈਂ ਭੀ ਜੋ ਮਮਨੂਅ ਥੀ ਵੋ, ਜਲਵਤ ਮੈਂ ਜਿਸਾਰਤ ਹੋਨੇ ਲਗੀ। 

ਅਜਿਹੀਆਂ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਬੁਰਾਈਆਂ ਵਾਲੀ ਜੰਗ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਹਵਾ ਦੇ ਕੇ ਆਪਣੀ ਸਿਆਸਤ ਚਮਕਾਉਣ ਵਾਲੇ ਸ਼ਾਇਦ ਭੁੱਲ ਗਏ ਹਨ ਕਿ ਅੱਗ ਜਦੋਂ ਭੜਕਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਸ ਕਿਸ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਕਰਦੀ ਹੈ।  ਉਸਦੀ ਤਬਾਹੀ ਚਾਰ ਚੁਫੇਰੇ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਅੱਸੀਵਿਆਂ ਦੌਰਾਨ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਕੀਤੇ ਗਏ ਅਜਿਹੇ ਖਤਰਨਾਕ ਤਜਰਬੇ ਹੁਣ ਤੱਕ ਆਪਣੇ ਖਤਰਨਾਕ ਨਤੀਜੇ ਸਾਹਮਣੇ ਲਿਆ ਰਹੇ ਹਨ। 

ਨੇੜ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਸ਼ਾਇਰ ਨੂੰ ਕਿਤੇ ਇਹ ਗੱਲ ਫਿਰ ਨਾ ਦੁਹਰਾਉਣੀ ਪਵੇ--

ਅਬ ਆਗ ਸੇ ਕਿਉਂ ਘਬਰਾਤੇ ਹੋ?

ਸ਼ੋਅਲੋਂ ਕੋ ਹਵਾ ਦੇਨੇ ਵਾਲੋ। 

ਕਸ਼ਮੀਰ ਵਿੱਚ ਜਾਂ ਫੇਰ ਬਾਰਡਰ ਤੇ ਠੁਕਾਈ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ ਇਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਇਦ ਇਨਸਾਨੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਮਾੜੀ ਮੋਟੀ ਵੀ ਕਦਰ ਨਹੀਂ। ਜੰਗ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸਿਆਸੀ ਖੇਡ ਸਮਝਣ ਵਾਲੇ ਇਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਸਾਹਿਰ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਉੱਸੇ ਲੰਮੀ ਕਵਿਤਾ ਵਿੱਚੋਂ ਦੋ ਕੁ ਸਤਰਾਂ ਹੋਰ--

ਉਸ ਸ਼ਾਮ ਮੁਝੇ ਮਾਲੂਮ ਹੂਆ, ਜਬ ਭਾਈ ਜੰਗ ਮੈਂ ਕਾਮ ਆਏ,

ਸਰਮਾਏ ਕੇ ਕਹਿਬਰਖਾਨੇ ਮੈਂ ਬਹਿਨੋਂ ਕੀ ਜਵਾਨੀ ਬਿਕਤੀ ਹੈ। 

ਸੂਰਜ ਕੇ ਲਹੂ ਮੈਂ ਲਿਥੜੀ ਹੁਈ ਵੋਹ ਸ਼ਾਮ ਹੈ ਅਬ ਤੱਕ ਯਾਦ ਮੁਝੇ; 

ਚਾਹਤ ਕੇ ਸੁਨਹਿਰੇ ਖ਼ਾਬੋਂ ਕਾ ਅੰਜਾਮ ਹੈ ਅਬ ਤੱਕ ਯਾਦ ਮੁਝੇ। 

ਪੰਜਾਬ ਲੋਕ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਮੰਚ ਵੱਲੋਂ ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਅਕਾਦਮੀ ਦੇ ਸਹਿਯੋਗ ਨਾਲ 31 ਜੁਲਾਈ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਮਾਗਮ ਸੁਰਿੰਦਰ ਹੇਮਜਿਓਤੀ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿੱਚ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਜੁਲਾਈ ਮਹੀਨੇ ਦੇ ਸ਼ਹੀਦਾਂ- ਸ਼ਹੀਦ ਊਧਮ ਸਿੰਘ, ਸ਼ਹੀਦ ਪ੍ਰਿਥੀ ਅਤੇ ਹੋਰਨਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਰਧਾਂਜਲੀ ਦੇਣ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਕਸ਼ਮੀਰ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਖਿਲਾਫ ਢਾਏ ਜਾ ਰਹੇ ਜ਼ੁਲਮ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਆਵਾਜ਼ ਉਠਾਈ ਜਾਏਗੀ ਅਤੇ ਬਾਕੀਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਇਹ ਆਵਾਜ਼ ਉਠਾਉਣ ਦਾ ਹੋਕਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਏਗਾ। ਡਾਕਟਰ ਹਰਬੰਸ ਸਿੰਘ ਸੰਧੂ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਇਸ ਸਮਾਗਮ ਵਿੱਚ ਪਲਸ ਮੰਚ ਨਾਲ ਸਬੰਧਿਤ ਟੀਮਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੋਰਨਾਂ ਸ਼ਾਂਤੀ ਪਸੰਦ ਸੰਗਠਨਾਂ ਦੀ ਵੀ ਸਰਗਰਮ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਰਹੇਗੀ।  ਇਸ ਮੌਕੇ ਕਸ਼ਮੀਰ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਖਾਸ ਤਸਵੀਰਾਂ, ਦਸਤਾਵੇਜ਼ੀ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਰਿਪੋਰਟਾਂ ਵੀ ਲੋਕਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਰੱਖੀਆਂ ਜਾਣਗੀਆਂ। ਇਸ ਸਮਾਗਮ ਦੌਰਾਨ ਮੁੱਖ ਵਕਤ ਹੋਣਗੇ Subhash Gatarhe ਜਿਹੜੇ ਇਸ ਮਾਮਲੇ ਤੇ ਵਿਸਥਾਰਤ ਵਿਚਾਰ ਰੱਖਣਗੇ।

ਇਸ ਵਿਵਾਦ ਦੇ ਦੂਜੇ ਪਹਿਲੂ ਬਾਰੇ ਵੱਖਰੀ ਰਿਪੋਰਟ ਵਿੱਚ ਦੱਸਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਜਿਹੜੀ ਜਲਦੀ ਹੀ ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਹਮਣੇ ਹੋਵੇਗੀ।