ਇੰਟਰਨੈਟ ਤੇ ਨਵੇਂ ਰੁਝਾਣ

ਇੰਟਰਨੈਟ ਦੇ ਆਉਣ ਨਾਲ ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਕਈ ਨਵੇਂ ਰੁਝਾਣ ਵੀ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਹਨ. ਇਹ ਕਿੰਨੇ ਕੁ ਕਾਮਯਾਬ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਇਹ ਤਾਂ ਸਮੇਂ ਨਾਲ ਹੀ ਪਤਾ ਲੱਗੇਗਾ ਪਰ ਫਿਲਹਾਲ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਕਾਫੀ ਉਤਸ਼ਾਹ ਹੈ. ਰਚਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਲਿਖਣ ਅਤੇ ਇੱਕ ਥਾਂ ਕਰਨ ਮਗਰੋਂ, ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਦੇ ਥੱਬੇ ਸੰਭਾਲਣ, ਫਿਰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਛਪਵਾਉਣ ਲਈ ਕਈ ਕਈ ਤਰਾਂ ਦੇ ਹੀਲੇ ਵਸੀਲੇ ਕਰਨ ਅਤੇ ਫਿਰ ਕਿਤਾਬ ਨੂੰ ਲੋਕਾਂ ਤੱਕ ਲੈ ਕੇ ਜਾਣ ਵਰਗੇ ਕਈ ਮਸਲੇ ਹੁਣ ਬੀਤੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਗੱਲ ਹੋ ਗਏ ਹਨ. ਰਚਨਾ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰੋ, ਉਸਨੂੰ ਕੰਪੋਜ਼ ਕਰੋ, ਉਸ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਮਨ ਪਸੰਦ ਫੋਟੋ ਲਭੋ ਅਤੇ ਫਿਰ ਇੱਕ ਕਲਿੱਕ ਨਾਲ ਉਹ ਸਭ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਹੈ. ਇਸ ਤਰਾਂ ਇੱਕ ਇੱਕ ਰਚਨਾ ਵਾਂਗ ਨੇੜ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵੀ ਏਸੇ ਤਰਾਂ ਪੂਰੀ ਸਪੀਡ ਨਾਲ ਰਲੀਜ਼ ਹੋਇਆ ਕਰਨਗੀਆਂ. ਕਿਤੇ ਜਾਣ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ...ਕਿਸੇ ਵੀ ਥਾਂ...ਆਪਣਾ ਕੰਪਿਊਟਰ ਚਾਲੂ ਕਰੋ ਅਤੇ ਹੋ ਜਾਓ ਸ਼ੁਰੂ. ਡਾਕਟਰ ਹਰਜਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਲਾਲ, ਤਰਲੋਕ ਸਿੰਘ ਜੱਜ, ਮੈਂ ਅਤੇ ਕਈ ਹੋਰ ਮਿੱਤਰ ਤਰਹ ਮਿਸਰ ਵਰਗੇ ਤਜਰਬੇ ਅਕਸਰ ਹੀ ਕਰਿਆ ਕਰਦੇ ਸਾਂ. ਪਰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀਆਂ ਮਜਬੂਰੀਆਂ ਨੇ ਕਈ ਤਰਾਂ ਦੀਆਂ ਦੂਰੀਆਂ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀਆਂ. ਰੋਜ਼ੀ ਰੋਟੀ ਦੇ ਫਿਕਰਾਂ ਨੇ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਭੁਲਾ ਦਿੱਤਾ. ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਭੁੱਲੇ ਵਿਸਰੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨੂੰ ਫਿਰ ਮਿਲਾਉਣ ਵਿੱਚ ਫੇਸਬੁਕ ਨੇ ਅਹਿਮ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ ਹੈ. ਤਕਨੀਕ ਦੇ ਇਸ ਵਿਕਾਸ ਦਾ ਲਾਹਾ ਲੈਂਦਿਆਂ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਤਜਰਬਾ ਹੋਇਆ ਹੈ ਸਾਝੀ ਜਾਂ ਸੰਯੁਕਤ ਗਜ਼ਲ ਕਹਿਣ ਦਾ. ਸੱਤਾਂ ਸ਼ਾਇਰਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਗਜ਼ਲ ਲਿਖੀ ਅਤੇ ਉਹ ਵੀ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਦੂਰ ਬੈਠਿਆਂ, ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਹੀ ਇੱਕ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਆਵਾਜ਼ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਉਹ ਗਜ਼ਲ ਸਭ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆ ਗਈ...ਯੂ ਟਿਊਬ ਰਾਹੀਂ. ਇਸ ਗਜ਼ਲ  ਬਾਰੇ ਸ਼ਾਇਰ ਅਤੇ ਨਵੇਂ ਨਵੇਂ ਗਾਇਕ ਜਤਿੰਦਰ ਲਸਾੜਾ  ਨੇ ਕਿਹਾ," 

ਦੋਸਤੋ ਇਸ ਗ਼ਜ਼ਲ ਨੂੰ ਗੁਨਗੁਣਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਕੇ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਆਵਾਜ਼ ਦੀ ਸਾਂਝ ਪਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ । ਪਰ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਰਿਕਾਰਡਿਗ ਲਈ ਵਧੀਆ ਸਿਸਟਮ ਨਹੀਂ ਹੈ ਸੋ ਫੋਨ ਵਿੱਚ ਰਿਕਾਰਡ ਕਰਕੇ ਹੀ ਬੁੱਤਾ ਲਗਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਆਵਾਜ਼ ਸਾਫ਼ ਨਹੀਂ ਹੈ । ਆਸ ਹੈ ਨਿਮਾਣੀ ਜਿਹੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਸਵਿਕਾਰ ਕਰੋਗੇ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਸੁਝਾਅ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੀ ਹੱਲਾਸ਼ੇਰੀ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਸੋ ਸੁਝਾਵਾਂ ਦੀ ਕੰਜੂਸੀ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ...ਧੰਨਵਾਦ ਦੋਸਤੋ । 

ਉਹਨਾਂ ਇਹ ਵੀ ਕਿਹਾ," 

ਦੋਸਤੋ ਇਹ ਸੰਯੁਕਤ ਗ਼ਜ਼ਲ "ਆਓ ਲਿਖੀਏ ਸਾਂਝੀ ਕਵਿਤਾ Let's write together" ਵਿੱਚੋਂ ਨਿਖ਼ਰਕੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਈ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸੱਤ ਲੇਖਕਾਂ ਨੇ ਬਖੂਬੀ ਭਾਗ ਲਿਆ । ਆਸ ਹੈ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਵੀ ਰਚਨਾਵਾਂ ਸੰਯੁਕਤ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਾਹਮਣੇ ਆਉਂਗੀਆ । ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਹੋਵੇ ਜਿਸਨੂੰ ਸੱਤ ਵੱਖਰੇ ਲੇਖਕਾਂ ਨੇ ਸ਼ਿੰਗਾਰਿਆ ਹੋਵੇ । ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਭ ਨੂੰ ਮੁਬਾਰਕਬਾਦ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ...

ਇਸਤੇ ਟਿੱਪਣੀ ਕਰਦਿਆਂ  ਬਹੁਤ ਹੀ ਸਾਰਥਕ ਰਚਨਾਵਾਂ ਲਿਖਣ ਵਾਲੀ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਪੋਜ਼ੀਟਿਵ  ਅੰਦਾਜ਼ ਨਾਲ ਹੋਂਸਲਾ ਅਫਜ਼ਾਈ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਸ਼ਾਇਰਾ 

ਮੋਹਿੰਦਰ ਰਿਸ਼ਮ ਨੇ ਲਿਖਿਆ....ਦਿਲ ਦੀ ਚਾਹ ਪੂਰਨ ਲਈ ਰਿਕਾਰਡਿੰਗ ਸਿਸਟਮ ਦੀ ਕੀ ਲੋੜ ਹੈ.......! ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਪਾਕ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਸਾਡੇ ਤਕ ਪਹੁੰਚ ਗਈਆਂ ਹਨ......! ਸੋਜ਼-ਭਰੀ ਆਵਾਜ਼ ਇਕ ਨੇਹਮਤ ਹੈ....ਤੁਹਾਨੂੰ......ਇਹ ਆਵਾਜ਼ ਮੁਬਾਰਕ....!!!!ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਖੂਬਸੁਰਤੀ ਨੂੰ ਤਾਂ ਪ੍ਸ਼ੰਸਾਂ ਦੇ ਇਕ ਵੀ ਲਫ‍‍‌ਜ਼ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਨਹੀਂ ਹੈ....!ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਸਿਰਫ ਇਹ ਕਹਿਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ ਕਿ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਇਜ਼ਾਜਤ ਦੇਵੋ

ਤਾਂ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਮੋਬਾਇਲ ਵਿਚ ਪਾ ਲਵਾਂ....?ਮੈਨੂੰ ਗਜ਼ਲ ਦੀ ਵਿਧਾ ਦੀ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਹੈ....ਵੇਸੈ ਇਸ ਇਕੱਠ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਨੂੰ ਦਿਲ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਕਰਦਾ ਹੈ.....!!!! ਇਹ ਸ਼ੁਭ ਕੰਮ ਜਾਰੀ ਰਹੇ....ਸਭ ਨੂੰ  ਮੁਬਾਰਕ...!

ਇਸ ਗਜ਼ਲ ਨੂੰ ਲਿਖਣ ਵਾਲੇ ਜਿਹੜੇ ਸੱਤ ਸ਼ਾਇਰ ਹਨ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਮਹਾਂਰਥੀ ਤਰਲੋਕ ਸਿੰਘ ਜੱਜ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ  ਸਭੀ ਫਤਿਹਪੁਰੀ, ਹਰਸ਼ ਚੋਪੜਾ, ਗੁਰਮੀਤ ਸੈਣੀ, ਬਾਲੀ ਜੋਹਲ, ਜੈਲਦਾਰ ਪਰਗਟ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਜਤਿੰਦਰ ਲਸਾੜਾ ਵਰਗੇ ਬਹੁ ਚਰਚਿਤ ਨਾਮ ਵੀ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹਨ. ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਸਾਂਝੇ ਉਪਰਾਲੇ ਬਾਰੇ ਕੀ  ਸੋਚ ਰਹੇ ਹੋ..ਜ਼ਰੂਰ ਦੱਸਣਾ. --ਰੈਕਟਰ ਕਥੂਰੀਆ