ਯੇ ਉਸਕੀ ਖੂਬੀਆਂ ਹੈਂ ਯਾ ਹਮਾਰੀ ਹੀ ਜਹਾਲਤ ਹੈ,

ਹਮਾਰਾ ਨਾਮ ਲੇਤਾ ਹੈ, ਹਮ੍ਹੀਂ ਕੋ ਲੂਟ ਜਾਤਾ ਹੈ
ਗ਼ਜ਼ਲ...../ ਆਦਿਤ੍ਯ ਕਮਲ

ਕਭੀ ਵਹ ਝੂਲਤਾ ਝੂਲਾ , ਕਭੀ ਚਰਖਾ ਚਲਾਤਾ ਹੈ
ਬੜਾ ਬਹੁਰੂਪਿਯਾ ਹੈ, ਕਿਤਨੇ ਵੋ ਚੇਹਰੇ ਲਗਾਤਾ ਹੈ।
ਗ਼ਜ਼ਬ ਉਸਤਾਦ ਹੈ , ਪਲ ਮੇਂ ਇਧਰ ਆਂਸੂ ਬਹਾਤਾ ਹੈ, 
ਉਧਰ ਵਹ ਮਸਖ਼ਰਾ ਬਨਕੇ ਹੰਸਾਤਾ-ਗੁਦਗੁਦਾਤਾ ਹੈ !
ਅਦਾਏਂ ਕਤਲ ਕਰਨੇ ਕੀ ਬੜੀ ਨਾਯਾਬ ਹੈਂ ਉਸਕੀ,
ਜ਼ਿਬਹ ਕਰਤੇ ਹੁਏ ਭੀ ਦੇਖੋ ਕੈਸੇ ਮੁਸਕਰਾਤਾ ਹੈ !
ਯੇ ਕਾਲਾ ਜਾਦੂ ਹੈ ਯਾ ਕੋਈ ਸੰਮੋਹਨ, ਮੇਰੇ ਭਾਈ?
ਵੋ ਜੈਸੇ ਚਾਹਤਾ ਹੈ , ਸਬਕੋ ਉਂਗਲੀ ਪਰ ਨਚਾਤਾ ਹੈ ।
ਗੜੇ ਮੁਰਦੇ ਜਗਾਤਾ ਹੈ, ਬਹਸ ਮਿਥਕੋਂ ਪੇ ਕਰਤਾ ਹੈ,
ਯੂੰ ਸਬਕੋ,ਸਬਸੇ; ਆਪਸ ਮੇਂ ਲੜਾਤਾ ਹੈ, ਬਝਾਤਾ ਹੈ।
ਵੋ ਜਬ-ਜਬ ਦੇਸ਼-ਭਕਤੀ ਗੀਤ ਸੁਰ ਮੇਂ ਗੁਨਗੁਨਾਤਾ ਹੈ,
ਅਸਲ ਮੇਂ ਵੋ ਹਮੇਂ ਬੁੱਧੂ, ਗਧਾ, ਉੱਲੂ ਬਨਾਤਾ ਹੈ।
ਗ਼ਜ਼ਬ ਕੇ ਢੋਂਗ ਰਚਤਾ ਹੈ, ਹਜ਼ਾਰੋਂ ਸਵਾਂਗ ਭਰਤਾ ਹੈ,
ਔਰ ਯੂੰ ਉਲਝਾ ਕੇ ਬਹਸੋਂ ਮੇਂ ਤੁਮ੍ਹੇਂ ਵੋ ਬਰਗਲਾਤਾ ਹੈ।
ਸ਼ਹਦ ਸੀ ਮੀਠੀ ਬਾਤੇਂ , ਲੋਗ ਅਕਸਰ ਰੀਝ ਜਾਤੇ ਹੈਂ
ਬੜੀ ਖ਼ੂਬੀ ਸੇ ਫਿਰ, ਲੋਗੋਂ ਕੀ ਵਹ ਗਰਦਨ ਦਬਾਤਾ ਹੈ।
ਤੁਮ ਉਸਕੀ ਰੈਲੀਓਂ ਮੇਂ ਝੂਮਕਰ ਤਾਲੀ ਬਜਾਤੇ ਹੋ,
ਵੋ ਅਪਨੀ ਬੈਠਕੋਂ ਮੇਂ ਖੁਲਕੇ ਠਹਾਕੇ ਲਗਾਤਾ ਹੈ।
ਛਲਾਵੇ ਕੇ ਹੈਂ ਸਬ ਭਾਸ਼ਣ, ਦਿਖਾਵੇ ਕੀ ਹੰਸੀ ਉਸਕੀ,
ਇਰਾਦਾ ਔਰ ਹੈ, ਕੁਛ ਔਰ ਹੀ ਕਿੱਸਾ ਸੁਨਾਤਾ ਹੈ।
ਸਭੀ ਮੁੱਦੇ , ਅਸਲ ਮਸਲੇ ਕਿਨਾਰੇ ਤਾਕ ਪਰ ਰਖ ਕੇ,
ਲਗਾਕਰ ਆਗ; ਦੇਖੋ, ਚੈਨ ਕੀ ਬੰਸੀ ਬਜਾਤਾ ਹੈ।
ਯੇ ਉਸਕੀ ਖੂਬੀਆਂ ਹੈਂ ਯਾ ਹਮਾਰੀ ਹੀ ਜਹਾਲਤ ਹੈ,
ਹਮਾਰਾ ਨਾਮ ਲੇਤਾ ਹੈ, ਹਮ੍ਹੀਂ ਕੋ ਲੂਟ ਜਾਤਾ ਹੈ।
ਅਭੀ ਜਲਵੋਂ ਕੇ ਦਿਨ ਹੈਂ ,ਨਸ਼ੇ ਕੀ ਬਹਕੀ ਖੁਮਾਰੀ ਹੈ,
ਮਗਰ ਸਮਰਾਜਿਆ ਏਕ ਦਿਨ ਰੋਮ ਕਾ ਭੀ ਡੂਬ ਜਾਤਾ ਹੈ।
ਵੋ ਅਪਨੀ ਰਾਹ ਬੜਤਾ ਜਾ ਰਹਾ ਕਿਤਨੀ ਚਾਲਾਕੀ ਸੇ
ਤੂ ਅਪਨੀ ਸੋਚ , ਤੇਰਾ ਰਾਸਤਾ ਕਿਸ ਓਰ ਜਾਤਾ ਹੈ ।
----- ਆਦਿਤ੍ਯ ਕਮਲ