Tuesday, July 28, 2015

ਸ਼ਹੀਦ: ਸਲਾਮੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਜਰੂਰੀ ਹੈ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਨੂੰ ਆਰਥਿਕ ਸੁਰੱਖਿਆ

ਪਰਿਵਾਰ ਵੱਲੋਂ ਸ਼ਹੀਦ ਐੱਸ ਪੀ ਦਾ ਸਸਕਾਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਨਾਂਹ ਗੰਭੀਰ ਇਸ਼ਾਰਾ 
ਲੁਧਿਆਣਾ: 28 ਜੁਲਾਈ 2015: (ਪੰਜਾਬ ਸਕਰੀਨ ਬਿਊਰੋ):
ਸੜਕਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਮੁਖ ਚੋਂਕਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾਣਾ, ਮੋਮਬੱਤੀਆਂ ਜਗਾਉਣ ਆਸਾਨ ਹੈ ਪਰ ਪਰਿਵਾਰਕ ਮੁਖੀ ਦੀ ਮੌਤ ਨਾਲ ਪਏ  ਘਾਟੇ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਬਹੁਤ ਹੀ ਮੁਸ਼ਕਿਲ।  ਦੇਸ੍ਵ੍ਹ ਲੈ ਜਾਨਾਂ ਵਾਰਨ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨਾ ਵੀ ਸੌਖਾ ਹੈ ਪਰ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਦੀ ਸਾਰ ਲੈਣਾ ਅਜੇ ਵੀ ਬੜਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ। ਦੀਨਾਨਗਰ 'ਚ ਅੱਤਵਾਦੀਆਂ ਦੇ ਹਮਲੇ 'ਚ ਸ਼ਹੀਦ ਹੋਏ ਪੰਜਾਬ ਪੁਲਸ ਦੇ ਐਸ ਪੀ ਬਲਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੀ ਪਤਨੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਦੇ ਸਸਕਾਰ ਲਈ ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਸਾਹਮਣੇ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਸ਼ਰਤ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀ ਹੈ। ਸੋਗ ਦੇ ਮੌਕੇ 'ਤੇਆਜਿਹਿ ਸ਼ਰਤ ਰੱਖਣ ਲੱਗਿਆਂ ਇਹ ਪਰਿਵਾਰ ਕਿੰਨੀ ਦੁਬਿਧਾ ਅਤੇ ਦਰਦ ਵਿੱਚੋਂ ਗੁਜਰਿਆ ਹੋਣਾ ਹੈ ਇਸਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨਾ ਜਰੂਰੀ ਹੈ। ਬਲਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੀ ਪਤਨੀ ਕੁਲਵੰਤ ਕੌਰ ਨੇ ਕਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਨ੍ਹਾ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਐਸ ਪੀ ਅਤੇ ਧੀਆਂ ਨੂੰ ਤਹਿਸੀਲਦਾਰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਨਿਯੁਕਤੀ ਪੱਤਰ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ, ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਦਾ ਅੰਤਿਮ ਸੰਸਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗੀ। ਕੁਲਵੰਤ ਕੌਰ ਨੇ ਦਸਿਆ ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾ ਦੇ ਸਹੁਰਾ ਸਾਹਿਬ ਸ਼ਹੀਦ ਹੋਏ ਸਨ, ਉਸ ਵੇਲੇ ਉਨ੍ਹਾ ਦੇ ਪਤੀ ਨੂੰ ਨੌਕਰੀ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਲਈ ਦੋ ਸਾਲ ਧੱਕੇ ਖਾਣੇ ਪਏ ਸਨ। ਕੁਲਵੰਤ ਕੌਰ ਨੇ ਇਹ ਵੀ ਦੋਸ਼ ਲਾਇਆ ਹੈ ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਪੁਲਸ ਨੂੰ ਆਧੁਨਿਕ ਤਕਨਾਲੋਜੀ ਵਾਲੇ ਹਥਿਆਰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੇ ਹਨ। ਐੱਸ.ਪੀ.ਡੀ ਬਲਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੇ ਬੇਟੇ ਮਨਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਵੀ ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਤੋਂ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਵਾਲੀ ਐੱਸ.ਪੀ ਦੀ ਨੌਕਰੀ ਦਿੱਤੀ ਜਾਵੇ ਅਤੇ ਭੈਣਾਂ ਨੂੰ ਤਹਿਸੀਲਦਾਰ ਦੀ ਨੌਕਰੀ ਦਿੱਤੀ ਜਾਵੇ। ਮਨਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੀ ਜੇਲ੍ਹ ਵਿੱਚ ਬੰਦ ਸਰਬਜੀਤ ਦੀ ਮੌਤ 'ਤੇ ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਪਰਵਾਰ ਨੂੰ 1 ਕਰੋੜ ਰੁਪਏ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਬੇਟੀ ਨੂੰ ਤਹਿਸੀਲ਼ਦਾਰ ਦੀ ਨੌਕਰੀ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਵੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਐੱਸ.ਪੀ ਰੈਂਕ ਦੀ ਨੌਕਰੀ ਮੌਕੇ 'ਤੇ ਹੀ ਦਿੱਤੀ ਜਾਵੇ। ਸ਼ਹੀਦ ਬਲਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੇ ਬੇਟੇ ਦੇ ਬਿਆਨ ਤੋਂ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਏ ਪਰ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀ ਇਸ ਮਾਂਸਿਕ੍ਕਤਾ ਬਾਰੇ ਕਿਸੇ ਨਾ ਸੋਚਿਆ। ਪਰਿਵਾਰਿਕ ਮੁਖੀ ਦਾ ਸਦੀਵੀ ਵਿਛੋੜਾ, ਸਾਹਮਣੇ ਪਈ ਲਾਸ਼ ਪਰ ਉਸ ਦਰਦ ਨਾਲੋਂ ਵੱਡਾ ਦਰਦ ਬਣੀ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ। ਜਾਨਾਂ ਵਾਰਨ ਵਾਲੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਦੀ ਇਸ ਹਾਲਤ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਸਾਨੂੰ ਸ਼ਰਮ ਆਉਣੋ  ਵੀ ਹਟ ਗਈ ਹੈ। ਮੋਮਬੱਤੀਆਂ ਜਗਾਈਆਂ, ਫੋਟੋ ਖਿਚਵਾਈਆਂ ਅਤੇ ਚਲੋ ਜੀ ਮੁੱਕ ਗਿਆ ਫਰਜ਼, ਹੋ ਗਏ ਸਾਰੇ ਲਾਂਭੇ। ਜਿਸਦਾ ਪਤੀ ਚਲੀ ਗਿਆ ਉਸਨੇ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਇਕੱਲੀ ਨੇ ਦੁਖ ਝੱਲਣਾ ਹੈ, ਜਿਹਨਾਂ ਦਾ ਪੁੱਤ ਚਲਾ ਗਿਆ ਉਹਨਾਂ ਆਪਣਾ ਬੁਢਾਪਾ ਬਿਨਾ ਦ੍ਗੋਰੀ ਦੇ ਲੰਘਾਉਣਾ ਹੈ, ਜਿਹਨਾਂ ਦੇ ਸਿਰ ਤੋਂ ਪਿਤਾ ਦਾ ਸਾਇਆ ਖੁੱਸ ਗਿਆ ਉਹਨਾਂ ਇੱਕ ਇੱਕ ਪਲ ਬਿਨਾ ਮਾਰਗਦਰਸ਼ਨ ਦੇ ਲੰਘਾਉਣਾ ਹੈ। 
ਬਲਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੇ ਪਰਵਾਰ 'ਚ ਪਤਨੀ ਕੁਲਵੰਤ ਕੌਰ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਇੱਕ ਪੁੱਤਰ ਮਨਿੰਦਰ ਸਿੰਘ (27) ਅਤੇ ਦੋ ਧੀਆਂ ਪਰਮਿੰਦਰ ਕੌਰ (22) ਅਤੇ ਰਵਿੰਦਰ ਕੌਰ (20) ਹਨ। ਮਨਿੰਦਰ ਬੀ ਟੈਕ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਜਦਕਿ ਪਰਮਿੰਦਰ ਆਈਲੈਟਸ ਅਤੇ ਰਵਿੰਦਰ ਬੀ ਡੀ ਐਸ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਬਲਜੀਤ ਸਿੰਘ ਆਪਣੇ ਸਮੇਂ ਚੋਟੀ ਦੇ ਹਾਕੀ ਖਿਡਾਰੀ ਸਨ। ਉਹ ਹਾਕੀ ਟੀਮ 'ਚ ਮਿੱਡ ਫੀਲਡਰ ਵਜੋਂ ਖੇਡਦੇ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾ ਨੇ 1993 'ਚ ਦੱਖਣੀ ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਵਿਰੁੱਧ ਪਹਿਲਾ ਕੌਮਾਂਤਰੀ ਮੈਚ ਖੇਡਿਆ ਸੀ।
ਬਲਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੇ ਪਿਤਾ ਅੱਛਰ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਵੀ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਕਾਲੇ ਦੌਰ ਦੌਰਾਨ ਅੱਤਵਾਦੀਆਂ ਨੇ ਸ਼ਹੀਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਬਲਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਪੁਲਸ 'ਚ ਨੌਕਰੀ ਦੇ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਅੱਛਰ ਸਿੰਘ ਉਸ ਵੇਲੇ ਪੁਲਸ 'ਚ ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬਲਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੂੰ 1985 'ਚ ਏ ਐਸ ਆਈ ਦੀ ਨੌਕਰੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ।ਜੇ ਅਸੀਂ ਹਰ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਸ਼ਹੀਦ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਲਈ ਸਤਿਕਾਰ ਪੈਦਾ ਕਰ ਸਕੀਏ ਤਾਂ ਹੀ ਬਣੇਗੀ ਆਰਥਿਕ ਸੁਰੱਖਿਆ ਯਕੀਨੀ। 

No comments: